ΕΠΑΡΧΙΑ ΣΗΤΕΙΑΣ
Λίγοι τόποι στην Κρήτη και ελάχιστοι στην Ελλάδα έχουν να επιδείξουν τόσο πλούσια πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά, όσο η επαρχία Σητείας, η ανατολικότερη και η πιο απομονωμένη περιοχή της Κρήτης, αλλά και η μεγαλύτερη και έκταση και πληθυσμό του νομού Λασιθίου. Το όνομα έχει πάρει από την πρωτεύουσα της, τη Χώρα της Σητείας.
Στην περιοχή της Σητείας άκμασαν πολλά και μεγάλα κέντρα του μινωικού πολιτισμό: η Ζάκρος με το ανάκτορο της, το Παλαίκαστρο, ο Μόχλος και η Ψείρα, η Αγια-Φωτιά και ο Πετράς, το Χαμέζι και ο Μακρύγιαλος.
Μεγάλες πόλεις των ιστορικών χρόνων επίσης άκμασαν στην περιοχή: η ΄Ιτανος, η Πραισός και η Ητεία, καθώς και το νησάκι Λευκή (Κουφονήσι) . Στα βυζαντινά χρόνια και στη Βενετοκρατία τα μοναστήρια της Παναγίας της Ακρωτηριανής (Τοπλού) και του Καψά., το κάστρο της Καζάρμας στην πρωτεύουσα Σητεία και οι επαύλεις στην Εθιά και στις Λίθινες στέκουν μάρτυρες της ένδοξης ιστορίας. Η επαρχία Σητείας μαζί με την επαρχία Ιεράπετρας αποτελούσε χωριστό διοικητικό διαμέρισμα.
Στην Τουρκοκρατία πολλά χωριά και η ίδια η Χώρα καταστράφηκαν πολλές φορές από πειρατές.
Στα χρόνια της Επανάστασης κατοικούσαν πολλοί Τούρκοι στην επαρχία. Απελευθερώθηκε από το επαναστατικό σώμα του Τσουδερού.
Οι κάτοικοι της επαρχίας Σητείας είναι φιλήσυχοι. φιλόμουσοι, γλεντζέδε ς και εργατικοί.