ΜΟΧΛΟΣ
Σήμερα είναι ένα μικρό νησί κοντά στην παραλία, αλλά στη Μινωική Εποχή ήταν χερσόνησος, και διέθετε δυο λιμάνια. Τις ανασκαφές έκαναν το 1908 ο R. Seager και το 1971 ο Κ.Δαβάρας.
Το μικρό νησάκι και η απέναντι του στεριά κατοικήθηκαν από τα νεολιθικά χρόνια και σε όλες τις φάσεις της Μινωικής Εποχής και ξανακατοικήθηκε στα ελληνορωμαϊκά και στα Βυζαντινά χρόνια.
Στο δυτικό μέρος του νησιού βρίσκεται το προανακτορικό νεκροταφείο με τάφους που κατασκευάστηκαν κάτω οπό στέγαστρα βράχων και είχαν τη μορφή των μικρών ορθογώνιων κτισμάτων με δύο δωμάτια. Άλλες ταφές είχαν γίνει σε λάκκους και κοιλότητες του εδάφους. Οι τάφοι του Μόχλου έδωσαν το μεγαλύτερο και πλουσιότερο σύνολο χρυσών κοσμημάτων της περιόδου. Σπουδαία ευρήματα ήταν ένα χρυσό σφραγιστικό δακτυλίδι, οι σφραγιδόλιθοι και τα λίθινα αγγεία.
Στο νότιο μέρος του νησιού είναι ο οικισμός και τα νεκροταφεία (λαξευτών τάφων με ταφές σε σαρκοφάγους και ταφικούς πίθους) των παλαιοανακτορικών και νεοανσκτορικών χρόνων και στα Βόρεια ο ελληνορωμαϊκός και ο βυζαντινός οικισμός