Ο Μηνάς σταθερός στην
πίστη του αντιμετώπιζε με καρτερικότητα τα
βασανιστήρια. Το σώμα του μπορεί να υπέφερε όμως η
ψυχή του ήταν δοσμένη στο δημιουργό και Θεό Του.
Δεν τον ενδιέφερε όποια απόφαση και αν έπαιρνε ο
δικαστής. Ήταν αποφασισμένος να πεθάνει για την
πίστη του.
Τότε ένας από τους
στρατιώτες που λεγόταν Ηλιόδωρος, θέλοντας να
φανεί ευάρεστος στον Πύρρο, τον πλησίασε και του
είπε:
- Νομίζω, άρχοντα μου,
πως αυτό το μιαρό γένος των Χριστιανών είναι
ισχυρογνώμον. Δεν πείθεται με τίποτε. Για να
γλιτώσεις από αυτόν, δεν υπάρχει άλλος τρόπος
παρά να διατάξεις να τον αποκεφαλίσουν και έτσι
να λάβει το τέλος που του αρμόζει.
Όταν το άκουσε αυτό ο
Πύρρος, κι αφού βεβαιώθηκε ότι ο Μηνάς είχε
αμετάθετη γνώμη, μετά από όσα συνέβησαν, υπέγραψε
τη θανατική απόφαση, που έλεγε:
 |
« Τον Αιγύπτιο Μηνά τον υβριστή των
μεγάλων θεών, διατάσσω να τον αποκεφαλίσουν ».
Όταν κοινοποιήθηκε η
απόφαση, πολλοί φίλοι του Μηνά έτρεξαν κοντά του
και με λύπη τον παρακαλούσαν:
- Μη μας περιφρονείς,
Μηνά, εμάς τους φίλους σου. Μη περιφρονείς τη
γλυκειά ζωή, προτιμώντας τον θάνατο. Άλλαξε γνώμη
για να βρίσκεσαι πάντοτε μαζί μας και να είσαι
καύχημά μας.
Έλεγαν κι άλλα πολλά οι
φίλοι του προσπαθώντας να τον κάνουν να αλλάξει
γνώμη, έστω και την ύστατη στιγμή. Αυτός όμως τα
θεώρησε δαιμονικές προτροπές και φαρμάκι φιδιού
και τους απάντησε.
- Φύγετε από κοντά
μου, θεόμαχοι, και φροντίστε να αλλάξετε εσείς
γνώμη, και να απομακρυνθείτε από την πλάνη των
ειδώλων. Η ζωή αυτή η πρόσκαιρη σε λίγο θα
παρέλθει και θα κληρονομήσετε εσείς και οι
βασιλείς σας αυτό που διαλέξατε, την αιώνια
καταδίκη. |
Λεπτομέρεια εικ. Ο ΑΓΙΟΣ ΜΗΝΑΣ.
ανώνυμη (1737) παλαιού ναού «Η απόφαση του
αποκεφαλισμού» |
Βλέποντας οι
στρατιώτες ότι ήταν αδύνατον να τον μεταπείσουν,
τον οδήγησαν έξω από την πόλη για να τον
αποκεφαλίσουν. |
Στην πορεία του ο Μηνάς
διέκρινε μερικούς φίλους του κρυπτοχριστιανούς
και τους είπε μυστικά την επιθυμία του. Μετά τον
αποκεφαλισμό του να παραλάβουν το σώμα του και να
τον μεταφέρουν στην πατρίδα του την Αίγυπτο.
Όταν
έφτασαν στον τόπο της εκτέλεσης, ο Μηνάς ύψωσε τα
χέρια του στον ουρανό και προσευχήθηκε μ'
αυτά τα
λόγια:
- Σ'
ευχαριστώ,
Κύριε και Θεέ μου, γιατί με καταξίωσες να υποφέρω
όλα αυτά τα βασανιστήρια και να γίνω κοινωνός των
παθημάτων Σου. Σ' ευχαριστώ που δεν επέτρεψες να
με κερδίσουν οι αντίχριστοι, αλλά με φύλαξες
σταθερόν ως το τέλος στην ομολογία Σου. Σε
παρακαλώ τώρα, παράλαβε την ψυχή μου και κάνε με
άξιο της επουράνιας Βασιλείας Σου. Και δώσε τη
χάρη και βοήθεια σ' εκείνους που θα επικαλούνται
το όνομα μου.
Όταν
τελείωσε, γονάτισε και ο δήμιος του έκοψε το
κεφάλι. Ήταν 11 Νοεμβρίου του έτους 296μ.Χ..
Οι ειδωλολάτρες πήραν
το κεφάλι και το σώμα του Αγίου και τα έριξαν στη
φωτιά. Ότι όμως απέμειναν από τη φωτιά, το πήραν
οι κρυπτοχριστιανοί και το τύλιξαν με σεντόνια
και μύρα το μετέφεραν κοντά στη Μαρεώτιδα λίμνη της
κάτω Αιγύπτου, στη θέση που σήμερα λέγεται
στα αραβικά Ελ Αλαμέιν, δηλαδή τόπος του Μηνά.
Στο μέρος εκείνο, η
καμήλα που μετέφερε τα άγια λείψανα του,
σταμάτησε και δεν προχωρούσε με κανένα τρόπο.
Τότε εννόησαν όλοι πως ήταν θέλημα Θεού να
ταφούν
εκεί τα άγια λείψανα.
Σύντομα ο τάφος του
έγινε τόπος προσκυνήματος και πολλοί μετέβαιναν
εκεί για να θεραπευτούν από την ελονοσία
παίρνοντας το θαυματουργό νερό από την πηγή του.
Ο Μηνάς έλαβε χάρη από
τον Κύριο να θαυματουργεί. Και θαυματουργεί
συνεχώς από την εποχή του μαρτυρίου μέχρι σήμερα.
|
 |
|
Λεπτομέρεια εικ. Ο ΑΓΙΟΣ ΜΗΝΑΣ.
ανώνυμη (1737) παλαιού ναού «Η σκηνή του
αποκεφαλισμού» |
<---- Ο Βίος και η πολιτεία του
Αγίου Μηνά του Αιγυπτίου