Κεφάλαιο 5: Χημεία
Περιεχόμενα

Σελίδα 23 από 31

Προηγούμενη Σελίδα Επόμενη Σελίδα
Χημεία

9ο ΘΕΜΑ: Καύσεις

Πείραμα
Περί καύσεων γενικώς


Θ. Καύσεις

Με τον όρο καύση χαρακτηρίζουμε μια ταχεία οξείδωση που συνοδεύεται ΅ε έκλυση θερμότητας και φωτός (φλόγα). Το πιο συνηθισμένο ΅έσο καύσης είναι το οξυγόνο είτε ΅όνο του σαν Ο2, είτε σαν οξυγόνο του αέρα, είτε ΅ε τη μορφή κάποιων οξειδίων του πχ. CuO. (Είναι δυνατόν να έχουμε σπανιότερα καύσεις ΅ε άλλα ισχυρά οξειδωτικά μέσα όπως Φθόριο ή χλώριο κλπ). Όταν μια καύση γίνεται ΅ε περίσσεια μέσου καύσης χαρακτηρίζεται τέλεια και η φλόγα που δημιουργείται δεν είναι κιτρινόμαυρη αλλά άχρωμη ή ελαφρά γαλάζια. Συνήθως από τη τέλεια καύση οργανικών ουσιών παράγονται διοξείδιο του άνθρακα και υδρατμοί. Αντίθετα όταν η ουσία καίγεται ΅ε ανεπαρκή ποσότητα οξυγόνου τότε η καύση χαρακτηρίζεται ατελής και η φλόγα είναι συνήθως κιτρινόμαυρη εξ αιτίας της αιθάλης που σχηματίζεται Κατά την ατελή καύση παράγονται συνήθως μονοξείδιο του άνθρακα, άνθρακας, υδρατμοί κλπ.


" Τι μπορεί να κάνει ένα άτομο Οξυγόνου ακόμη"

Τα πιο συνηθισμένα προϊόντα των καύσεων είναι τα αέρια διοξείδιο του άνθρακα (CΟ2) και μονοξείδιο του άνθρακα (CO), τα οποία έχουν διαφορά ενός ΅όνο ατόμου οξυγόνου. Εν τούτοις αυτή η "μικρή" διαφορά έχει σαν συνέπεια να εμφανίζουν εντελώς διαφορετικές ιδιότητες. Έτσι το CΟ2 δεν είναι δηλητηριώδες για τον οργανισμό, (υπάρχει διαλυμένο στα αεριούχα αναψυκτικά), δεν καίγεται και είναι βαρύτερο του αέρα. Αντίθετα το CO είναι δηλητηριώδες αέριο, (και μάλιστα πολύ επικίνδυνο επειδή είναι άχρωμο και άοσμο και έτσι δεν προδίδεται), καίγεται και είναι ελαφρύτερο του αέρα.