Οι Βενετοί τους πρώτους αιώνες της κυριαρχίας τους ήταν απασχολημένοι με τις αλλεπάλληλες επαναστάσεις και δεν ήταν δυνατόν να ασχοληθούν με το ζήτημα της ύδρευσης. Αρκέστηκαν να υδρεύονται κι αυτοί από τα βλυχά νερά των πηγαδιών και από δεξαμενές.
Αργότερα ο Μοροζίνι αξιοποιώντας τα νερά από τις πηγές του Γιούχτα, φτιάχνει υδραγωγείο μήκους 15 χιλιομέτρων και υδρεύει την πόλη του Χάνδακα. Το νερό ανήκε σε όλους τους κατοίκους.
Οι κρήνες που κατασκευάστηκαν την εποχή αυτή ήταν οι εξής: