ΙΖΗΜΑΤΟΓΕΝΗ ΠΕΤΡΩΜΑΤΑ
Ιζηματογενές πέτρωμα καλείται απόθεση συγκέντρωσης στερεών προϊόντων που έλαβε χώρα στην επιφάνεια της γης ή πλησίον αυτής και κάτω από συνθήκες χαμηλής θερμοκρασίας (από 0ο ως 100ο C) και πίεσης (1 έως 1000 Atm), δηλαδή σε συνθήκες που επικρατούν στην επιφάνεια του φλοιού και τους πυθμένες των ωκεανών.
Περίπου το 75% της έκτασης της ξηράς στη γη καλύπτεται από ιζηματογενή πετρώματα. Πρόκειται για πετρώματα που έχουν σχηματιστεί μέσα σε μια λεκάνη (ποτάμια κοιλάδα, λίμνη, θάλασσα, κλπ) από απόθεση ανόργανων αλάτων, ή τεμαχίων άλλων πετρωμάτων που έχουν υποστεί εξαλλοίωση και διάβρωση ή από υλικά οργανικής προέλευσης.
Τα ιζηματογενή πετρώματα μπορούν να διαχωριστούν σε κλαστικά (από διάβρωση άλλων προϋπαρχόντων πετρωμάτων), οργανικά (από οργανικό υλικό, λιγνίτες, οργανογενείς ασβεστόλιθοι), χημικά (από απόθεση μέσω νερού ασβεστόλιθοι, εβαπορίτες) ή ηφαιστειακά (πυροκλαστικά).
Χαρακτηριστικό γνώρισμα των ιζηματογενών πετρωμάτων είναι η αρχή της οριζοντιότητας, ότι δηλαδή απλώνονται σε οριζόντια στρώματα. Και η αρχή της επαλληλίας ότι ένα νέο ιζηματογενές πέτρωμα αποτίθεται πάντα πάνω σε ένα παλαιότερο.
Σειρά ιζηματογενών στρωμάτων. Πρόκειται για κλαστικά ιζήματα.Μπορεί να διακριθεί η παραλληλία στην στρώση τους.