ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Ο θρύλλος που περιβάλλει τα μοναστήρια και τα ερημητήρια της Κρήτης μοιάζει να είναι συνδεδεμένος άμεσα με την ιστορική πορεία της. Πολλά από τα ιστορικά γεγονότα που σκιαγραφούν την μοναστική ζωή στην Κρήτη συνδυάζουν την γοητεία του μυθιστορήματος . Ασκητικές μορφές ορθοδόξων ερημιτών, που πέρασαν την ζωή τους σε σπήλαια , αλλά και λόγιοι μοναχοί, που σε σκοτεινές εποχές για την Κρήτη δίδασκαν σε κύκλους μαθητών στην ερημιά των Αστερουσίων . Σταυροδρόμι των ηπείρων και των πολιτισμών η Κρήτη δεχόταν και μετέδιδε νέα ρεύματα, πολιτισμικά, θρησκευτικά μηνύματα και ιδέες. Ανάμεσα σ' αυτά ήταν ο μοναχισμός και ο ερημιτισμός, τα ρεύματα αυτά έφτασαν από την Αίγυπτο και Μέση Ανατολή. Ο μοναχισμός προϋπήρχε του Χριστιανισμού, αλλά ο Χριστιανισμός ήταν εκείνος που έδωσε ένα διαφορετικό νόημα από εκείνο που είχε στις εθνικές θρησκείες. Αναφέρεται ότι ένας από τους πρώτους ερημίτες ήταν ο Επιμενίδης ο Κρης όπου έζησε με εγκράτεια σε σπήλαια του νησιού.

Το έργο αυτό χωρίζεται σε δύο ενότητες στις Μονή Αγκαράθου, Μονή Κυράς Ελεούσας, Μονή Κεράς Λυμνιώτισσας,Ερημητήριο Αγιάς Κυριακής στο Bορρού.

Στη δεύτερη ενότητα όπου γίνεται λόγος για τα πρώτα ερημητήρια του νομού Ηρακλείου Μονή Οδηγήτριας , Μονή Αγίου Αντωνίου στο Αγιοφάραγγο, Παναγία στα Μάταλλα, Ερημητήρια Αγιοφαράγγου - Μαρτσάλου.

Σε κάθ’ ένα απ' τα παραπάνω θέματα των δύο ενοτήτων υπάρχει η απαραίτητη ιστορική και εκκλησιαστική αναφορά από βιβλιογραφία ή από συνέντευξη κάποιων μοναχών καθώς και φωτογραφικό υλικό.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ:

ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΕΡΗΜΗΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Του Νίκου Ψιλάκη

Επιστροφή