ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΗΝΑ

 

παράσταση του θαύματος του 1826

Στην χορεία των θαυματουργών αγίων της Εκκλησίας καταλέγεται και ο άγιος Μηνάς, ο οποίος σταθερά προσδιορίζεται με την προσωνυμία του θαυματουργού. Είναι ο ιατρός των νοσούντων και ο πρόθυμος βοηθός και προστάτης των αδικουμένων. Ευσεβείς διηγήσεις για πλήθος θαυμάτων του κυκλοφορούσαν ήδη από τον 4ο αιώνα στους λαούς της χριστιανικής Ανατολής. Η αρχαιότερη συλλογή των αφηγήσεων των θαυμάτων του αγίου Μηνά φέρεται υπό το όνομα του Τιμοθέου Α΄πατριάρχου Αλεξενδρείας (381-385) και σώθηκε ακέραιη σε ένα μόνο κώδικα, τον υπ΄αρ.379 της Συνοδικής Βιβλιοθήκης της Μόσχας.

Η αρχαία αυτή συλλογή των Θαυμάτων του αγίου Μηνά πιστοποιεί την έκταση της λαϊκής λατρείας του αγίου, που είναι ιδιαίτερα δημοφιλής. Στις αφελείς αφηγήσεις των θαυμάτων του φαίνεται καθαρά η ψυχική σύνδεση των απλών ανθρώπων με τον άγιο προστάτη τους. Όλα κινούνται μέσα σε ένα κλίμα απλοϊκής λαϊκής ευσέβειας, με απλούς ανθρώπους του λαού, στη ζωή και στις περιπέτειες των οποίων παρεμβαίνει θαυματουργικά ο άγιος τους, ως άγρυπνος φρουρός και προστάτης τους.

Η ελληνική συλλογή περιλαμβάνει 13 θαύματα.