ΕΚΜΑΓΕΙΩΣΗ
Συχνά τα σκληρά μέρη των διαφόρων οργανισμών έχουν κοιλότητες στις οποίες εκεί υπήρχαν τα μαλακά. Οι κοιλότητες αυτές αφού πεθάνει ο οργανισμός και καταστραφούν τα μαλακά μέρη γεμίζουν με ίζημα, το οποίο με τον καιρό λιθοποιείται. Έτσι αν αργότερα για κάποιο λόγο καταστραφεί το σκληρό όστρακο θα μείνει ο πυρήνας από το ίζημα. Τότε έχουμε το εσωτερικό εκμαγείο του οργανισμού.
Σε περιπτώσεις που καταστραφεί το όστρακο αλλά διατηρηθεί το εξωτερικό αποτύπωμα του στο περιβάλλον πέτρωμα τότε έχουμε το εξωτερικό εκμαγείο.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα γαστερόποδα (μαλάκια) όπου έχουν συνήθως όστρακο περιελιγμένο κλειστό στο ένα άκρο και ανοιχτό στο άλλο. Μέσα στην κοιλότητα του οστράκου ζει ο οργανισμός. Όταν πεθάνει και θαφτεί τότε το όστρακο γεμίζει με ίζημα το οποίο με τον καιρό λιθοποιείται. Αν αργότερα καταστραφεί το κέλυφος (διάβρωση από κάποιο διάλυμα ή από τις καιρικές συνθήκες όταν βρεθεί στην επιφάνεια) τότε θα μείνει ο πυρήνας του και θα δώσει το εσωτερικό εκμαγείο. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που μπορεί να καταστραφεί το όστρακο και να μείνει το εξωτερικό του ίχνος πάνω στο πέτρωμα, εξωτερικό εκμαγείο.
Απολίθωμα φύλλου. Αφού θαφτεί μέσα στο ίζημα, μπορεί ν' απολιθωθεί με δυο τρόπους: α) με ενανθράκωση (άνω σχήμα) β) αφήνοντας το εκμαγείο του (εξωτερικό αποτύπωμα) στην επιφάνεια του ιζήματος (κάτω σχήμα).