ΚΥΡΙΑ ΑΠΟΛΙΘΩΣΗ
Κύρια απολίθωση παθαίνουν τα σκληρά τμήματα με πορώδη δομή των διαφόρων οργανισμών, όπως τα κόκαλα και τα όστρακα. Αυτά μπορούν να γίνουν πιο πυκνά στην εσωτερική τους δομή τους είτε σαν αποτέλεσμα διάλυσης και επαναπόθεσης των στοιχείων που τα αποτελούν είτε από πρόσθετη απόθεση διαφόρων ορυκτών, που κινούνται σαν διαλύματα μαζί με το υπόγειο νερό, μέσα στο υλικό που είναι θαμμένα. Σαν αποτέλεσμα είναι η φυσική εσωτερική δομή μερικών οστράκων ή οστών να μεταβάλλεται ή και να αλλάζει τελείως. Αυτή η διαδικασία ονομάζεται αντικατάσταση.
Περιπτώσεις που έχουμε πρόσθετη απόθεση υλικού είναι όταν αποτίθεται ανθρακικό ασβέστιο στην εσωτερική δομή των οστράκων διαφόρων θαλάσσιων οργανισμών (των οποίων η δομή αποτελείτε ήδη από ανθρακικό ασβέστιο) και έτσι το όστρακο γίνεται πυκνότερο και πιο ανθεκτικό.
Απολιθωμένα κοράλλια που έχουν υποστεί κύρια απολίθωση. Η δομή τους αποτελείται από ανθρακικό ασβέστιο και με πρόσθετη απόθεση ανθρακικού ασβεστίου έγινε ανθεκτικότερο και λιθοποιήθηκε.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που συμβαίνει διάλυση και επαναπόθεση μόριο προς μόριο της εσωτερικής δομής ενός οργανισμού είναι οι κορμοί που αποτελούν το απολιθωμένο δάσος της Λέσβου. Εδώ έχουμε αντικατάσταση των μορίων που αποτελούσαν τον κορμό του δένδρου από διοξείδιο του πυριτίου, που κυκλοφορούσε σαν διάλυμα μέσα στο υλικό που ήταν θαμμένοι οι κορμοί. Έτσι αν και άλλαξε η χημική τους σύσταση, η εσωτερική δομή των κορμών παρέμεινε αναλλοίωτη.
Απολιθωμένος κορμός δέντρου που έχει υποστεί κύρια απολίθωση με αντικατάσταση της δομής του (μόριο προς μόριο) από οξείδια του πυριτίου.