Ο Νταλί ξεκίνησε να δουλεύει μια Μαντόνα, που ολοκληρώθηκε μέσα στο 1950, και η οποία χαρακτηρίζει την αρχή της θρησκευτικής του φάσης. Ο πίνακας που εικονίζεται εδώ είναι στην πραγματικότητα μια ολοκληρωμένη προκαταρκτική σπουδή, και χωρίς αμφιβολία η γαλήνια συναισθηματική του φόρτιση είναι περισσότερο αποτελεσματική από τη μεγαλοπρέπεια της τελικής εκδοχής. Η Μαντόνα ευλογήθηκε από τον Πάπα Πίο ΙΒ' , στον οποίο ο Νταλί παρουσιάστηκε το 1949. Ο Νταλί λάτρευε τη γυναίκα του την Γκαλά σαν θεά, έτσι υπήρχε ένα στοιχείο ασύμβατο στην απεικόνισή της σαν Μαντόνα, παραβλέποντας τα ελαττώματά της. Η επίδραση της τέχνης της Αναγέννησης στο έργο του Νταλί βρίσκεται τώρα στο απόγειό της. Ο κατακερματισμός των εικόνων στον πίνακα αυτόν οφείλονται στις μελέτες του Νταλί πάνω στην πυρηνική φυσική.