ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Σε οποιοδήποτε χρόνο επιλέξει ο δάσκαλος στο γενικότερο προγραμματισμό του γλωσσικού μαθήματος,αφού πρώτα λάβει υπόψη του τα αντικειμενικά δεδομένα που συγκροτούν τη φυσιογνωμία της τάξης του.Δάσκαλοι που πειραματικά τις εφάρμοσαν διαπίστωσαν τη θεαματική βελτίωση των μαθητών στην παραγωγή γραπτού λόγου (σκέφτομαι και γράφω),γιατί οι μαθητές δεν αποκτούν απλώς ορισμένες γνώσεις,αλλά ταυτόχρονα και την ικανότητα διαμόρφωσης στρατηγικών χειρισμού παρόμοιων θεμάτων.Κατά την προσφυέστατη μάλιστα έκφραση μιας δασκάλας από "αντιοικονομικές" γίνονται "οικονομικές".

Πρακτικά αυτό σημαίνει για το δάσκαλο το εξής:

Στη διδασκαλία μιας ιστορίας από εικόνες ή με λέξεις κλειδία κ.λ.π οι μαθητές μαθαίνουν ότι "η χρήση του διαλόγου ζωντανεύει τη διήγηση" ή "ότι η χρήση επιφωνηματικών και ερωτηματικών προτάσεων δίνουν αγωνία στη διήγηση". Η γνώση αυτή εδραιώνεται και χρησιποποιείται συνειδητά και με άνεση σε παρόμοιες περιπτώσεις (μεταφορά μάθησης). Το σπουδαιότερο παιδαγωγικό αποτέλεσμα είναι ότι η σκέψη απελευθερώνεται από την προσκόλλησή της στην ορθή γραφή και την καταδυνάστευσή της απ' αυτή.

Ο μαθητής χρησιμοποιεί το γλωσσικό υλικό όπως ο καλλιτέχνης τα χρώματα ή τις ψηφίδες. Αισθάνεται τον εαυτό του ως συγγραφέα.Γράφει για τον εαυτό του και όχι γιατί καταναγκάζεται από την εντολή ενός κλειστού θέματος,στον ορίζοντα του οποίου δε βρίσκει τις δικές του προδιαγραφές.

Το γραπτό είναι δημιούργημά του.Μ'αυτό θα επικοινωνήσει με τους άλλους.Πρέπει συνεπώς να έχει και μορφή που θα προσελκύσει (παράγραφοι,περιθώρια,κ.λ.π) και θα διευκολύνει την επικοινωνία.Η αλλαγή έτσι της μορφής των γραπτών είναι εξίσου θεαματική.