Στα Ομηρικά έπη , αναφέρεται ως Ιστός (ραψωδία Η’ Πηνελόπη-Μνηστήρες).  Η θεά Αθηνά η Εργάνη αναφέρεται ως προστάτιδα θεά της υφαντικής τέχνης , και απεικονίζεται σε αγγειογραφίες να υφαίνει σ’αργαλειό . Η ιστορία του αργαλειού , αρχίζει από τα μέσα της 7^ης χιλιετίας. O   πρώτος  αργαλειός  αποτελούνταν    από   δύο  ξύλινους  πασσάλους ,καρφωμένους   στο  χώμα.  Νήματα   τεντώνονταν   μεταξύ  των  πασσάλων, ενώ  άλλα   νήματα  περνούσαν  ανάμεσά  τους   σε  ορθές  γωνίες.  Ο  πρόγονος   του  σημερινού,  χρονολογείται    από  το  1500 π.χ.

Β. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ    ΤΟΥ    ΑΡΓΑΛΕΙΟΥ

Σπιτικό   εργαλείο   για  την  ύφανση  υφαντών  ,κιλιμιών,μάλλινων   υφασμάτων,βαμβακερών,  λινών,μεταξωτών,κ.λ.π.

Είναι   γνωστός  ως   "αντί",(Χειμάρα),  η  "αντιάς",(Χίος),η"αργαστήρι",(Θεσσαλία),η"τελάρο,'''(Στερεά),η "ανυφανταριό"(Κρήτη).κ.α.

Διαθέτει  πολλά   εξαρτήματα,καθένα  με  τη  δική  του   χρήση. Τα   αντιά,  το  διασίδι΄, το   στημόνι,  το  χτένι,οι  μίτοι,  τα   ποδαρικά, η  σαίτα ,κ.λ.π.

Ο  Κρητικός   αργαλειός, η  αργαστήρι, είναι   κατασκευασμένος  από  ειδικούς   τεχνίτες  από  ξύλο  κυπαρισσιού   που  αφθονεί  από  αρχαίων  χρόνων    στην  Κρήτη.

0)